پلی پروپیلن (PP) پلیمری است از گروه ترموپلاستیک، یعنی موادی که ویژگی های آنها بسته به شاخص های دمای محیط تغییر می کند. در دمای 140 درجه سانتیگراد، محصولات حاصل از این نوع پلاستیک نرم شده و در دمای 170 درجه سانتیگراد ذوب می شوند. حداکثر درجه حرارت برای استفاده از آنها 120 درجه سانتیگراد می باشد. با این حال به دلایل ایمنی، تولید کنندگان معمولاً دمای قابل قبول 90-95 درجه سانتیگراد را مد نظر قرار می دهند، زیرا ترکیبی از درجه حرارت بالا (115-120 درجه سانتیگراد) همراه با فشار زیاد 6-7 کیلوگرم بر متر مربع می تواند خطرناک باشد. هنگام استفاده از محصولات PP، توجه به این نکته مهم است که این نوع پلاستیک دارای انبساط حرارتی مشخصی است. در دماهای بالا، قطعات پلیمری می توانند به طور قابل توجهی منبسط شوند، به عنوان مثال ، طول یک لوله سه متری 3 سانتی متر افزایش می یابد. بخش زیادی از پلی پروپیلن در الیاف به عنوان اجزای تشکیل دهنده پارچه، اثاث یا لوازم داخلی و فرش استفاده می شود. در بخش صنعتی نیز از این محصول به منظور تولید طناب و پارچه های بافته شده، ظروف قالب گیری مانند بطری های نوشیدنی و سس، شامپو و ... استفاده می شود. طیف وسیعی از اقلام قالب‌گیری تزریقی در محفظه‌های لوازم خانگی، ظروف مقاوم، قطعات خودرو، اسباب‌بازی‌ها و مبلمان نیز حاوی ترکیبات پلی پروپیلن هستند.
چه کسی اولین بار پلی پروپیلن را کشف کرد؟
در سال 1951، جی پل هوگان و رابرت ال بنکس از شرکت فیلیپس پترولیوم، هنگام تلاش برای تبدیل پروپیلن به بنزین، پلی پروپیلن، یک هیدروکربن آلیفاتیک کریستالی با ذوب بالا را کشف کردند. این کشف منجر به توسعه یک فرآیند کاتالیزوری جدید برای ساخت پلی اتیلن با چگالی بالا شد. پل هوگان و رابرت بنکس ایده ثبت اختراع را امضا کردند و فرآیند تولید پلی پروپیلن کریستالی را حدود یک ساعت پس از کشفشان انجام دادند. 
قابل توجه است که پلیمریزاسیون کاتالیزوری پروپیلن در فشار کم به پلی پروپیلن (با سه سیستم کاتالیزوری مختلف) در مدت کوتاهی توسط محققان در سه آزمایشگاه جداگانه کشف شد، بدون اینکه هیچ یک از آنها از انجام کشفی مشابه در نقطه ای دیگر از جهان آگاه باشند.
بین سالهای 1951 و 1953، سه درخواست ثبت اختراع در مورد کشف پلی پروپیلن ثبت شد - توسط هوگان و بنکس. A. Zletz از استاندارد اویل; و کارل زیگلر از موسسه ماکس پلانک.در سال 1958، اداره ثبت اختراع ایالات متحده مداخله ای را انجام داد، روندی که در آن شواهدی در مورد ادعاهای این شرکت ها و دو شرکت دیگر شنیده شد. اقدامات اداره ثبت اختراع و جنگ دادگاهی که پس از آن سه دهه به طول انجامید و حجم زیادی از شهادت و تحقیقات علمی را به همراه داشت.
در واقع، تصمیم دادگاه حاوی چیزی بود که ممکن است کامل‌ترین رکورد علمی یک ماده کریستالی باشد. سال‌ها تصور می‌شد که پروفسور زیگلر و دانشمند ایتالیایی جولیو ناتا مسئول این کشف بودند، زیرا آنها اولین کسانی بودند که یافته‌های خود را منتشر کردند همچنین آنها جایزه نوبل را برای کار خود روی این پلیمرها دریافت کردند!!!. در سال 1983، یک دادگاه استیناف حکم داد که حق ثبت اختراع در واقع متعلق به جی. پل هوگان، رابرت ال. بنکس و شرکت فیلیپس پترولیوم است.
انواع لوله های پروپیلن
از آنجا که محصولات این نوع پلاستیک در طیف گسترده ای تولید می شوند، انواع مختلفی از طبقه بندی برای این محصولات وجود دارد.
1-طرح رنگی متفاوت (دسته بندی بر اساس رنگ)
متداول ترین لوله ها سفید، سبز، خاکستری و سیاه هستند. به عنوان یک قاعده، رنگ محصولات به دلخواه انتخاب می شود و به طراحی لوله ها و تولید کنندگان بستگی دارد (برخی از شرکت ها به طور سنتی لوله هایی با یک رنگ مشخص تولید می کنند به عنوان مثال سبز). هنگام انتخاب لوله های پلی پروپیلن، باید به رنگ محصولات توجه کنید. این معیار به ویژه درصورتی که قصد نصب سیستم در اتاقهای نشیمن یا بخش های خاص (حمام، آشپزخانه) را داشته باشید بسیار مهم است. تنها استثنا محصولات پلاستیکی رنگ کاملاً سیاه است. به طور معمول ، این رنگ شاخصی از حداکثر سطح محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش است.
2- طرح های مختلف ( دسته بندی بر اساس انواع)
با توجه به ساختار داخلی، تمام لوله های پلی پروپیلن را می توان به دو دسته اساسی تقسیم کرد:
a)تک لایه، متشکل از یک لایه پلاستیک ؛
b)چند لایه (تقویت شده) از چندین پوسته، که نه تنها از پلاستیک بلکه از مواد تقویت کننده ساختار نیز تشکیل شده و یک قاب قوی ایجاد می کند.
ساختارهای تقویت شده به یک لایه ترجیح داده می شوند، زیرا در حالت تک لایه گستره دمای تحمل لوله به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
مزایای لوله های پلی پروپیلن
محصولات ساخته شده از این نوع پلیمرها مزایای بسیاری دارند:
1.دارای یک طرح کامل و بدون درز طولی هستند ؛
2.قطعات پلاستیکی خورده نمی شوند.
3.وزن سبک ، حمل و نقل و ذخیره سازی آسان
4.قابل استفاده در فشار بالا
5.نصب آسان، که به شما امکان جمع کردن قطعات بدون مشارکت متخصصان لوله کشی را می دهد.
6.محصولات پلی پروپیلن را می توان برای مدت طولانی (50 سال یا بیشتر) استفاده کرد.
7.هزینه این لوله ها کمتر از مشابه آن است (فولاد، فلز پلاستیک) ؛
8.دارای هدایت حرارتی کم، به طوری که از دست دادن گرما به حداقل می رسد.
9.در دمای زیر صفر یخ نمی زند.
10.این لول ها عملاً مقاومت هیدرولیکی ایجاد نمی کنند، این امر سبب می شود جریان آب بدون سر و صدا و لرزش حرکت کند.
11.محصولات پلی پروپیلن سازگار با محیط زیست در نظر گرفته می شوند، آنها مواد مضر را منتشر نمی کنند و آب بو نمی گیرد.
12.این عناصر بهداشتی هستند: پلیمرها به رشد گیاهان تک سلولی و میکروب ها کمک نمی کنند.
13.محصولات پلی پروپیلن ظاهر زیبایی دارند، آنها به نقاشی یا تزئینات دیگر احتیاج ندارند.
14.به دلیل ماهیت نیمه کریستالی آن از استحکام خمشی بالایی برخوردار است
15.ضریب اصطکاک پایینی دارد، در برابر رطوبت بسیار مقاوم است
16.مقاومت شیمیایی خوبی نسبت به طیف وسیعی از بازها و اسیدها دارد
17.مقاومت خوبی در برابر الکتریسیته دارد و بنابراین عایق الکتریکی خوبی است
معایب پلی پروپیلن:
1.ضریب انبساط حرارتی بالایی دارد که کاربرد در دمای بالا را محدود می کند
2.مستعد تخریب اشعه ماوراء بنفش است، در برابر حلال های کلردار و مواد معطر مقاومت ضعیفی دارد.
3.رنگ آمیزی آن دشوار است زیرا خاصیت اتصال ضعیفی دارد
4.اشتعال پذیری بالایی دارد
5.به اکسیداسیون حساس است
کاربرد لوله های پروپیلن PP
1. سیستم تامین آب سرد / گرم؛
2. نصب سیستم گرمایش کف "کف گرم".
3. سیستم های گرمایشی
4. تاسیسات هوای فشرده و سایر کاربردهای صنعتی.
5. شبکه های خنک کننده آب در سیستم های تهویه مطبوع.
6. سیستم های استفاده از آب باران و تاسیسات در استخرهای شنا.
7. حمل و نقل محصولات شیمیایی - صنعتی.
علاوه بر این ، از این عناصر می توان در کشاورزی برای ساخت سیستم های زهکشی، زهکشی خاک و همچنین در صنعت برای حمل و نقل مواد شیمیایی ، از جمله محیط های تهاجمی استفاده کرد.
آیا PP بهتر از PVC است؟
پلی پروپیلن صد در صد قابل بازیافت است. می توان آن را آسیاب کرد، سپس ذوب کرد و بارها در موارد دیگری استفاده کرد. با این حال PVC به راحتی نسبت به PP قابل بازیافت نیست. با توجه به محتوای کلر بالای پی وی سی و همچنین سایر افزودنی های خطرناک، بازیافت پی وی سی نیاز به فرآیندهای اضافی دارد. برای شناخت بیشتر محصولات PVC به مقاله "لوله های PVC چگونه تولید می شوند؟" و "لوله PVC چیست؟ کاربرد پی وی سی و انواع آن" مراجعه کنید.
تفاوت بین لوله های HDPE و PP چیست؟
چگالی یک عامل کلیدی است که HDPE را از PP متمایز می کند. از آنجایی که HDPE چگالی کمتری دارد، می تواند سفت تر باشد. به دلیل چگالی کمتر، PP می تواند هنگام قالب گیری قطعات با وزن کمتر استفاده شود. مانند HDPE، پلی پروپیلن نیز مقاومت شیمیایی خوبی ارائه می دهد.